Në përgjigje të lejimit të SHBA-së që Ukraina të përdorë sistemet raketore ATACMS për të goditur thellë brenda Rusisë, Moskë përditësuar doktrina e saj bërthamore më 19 nëntor.
Ai zgjeroi rrethanat në të cilat mund të vendoste armë bërthamore.
Politika e rishikuar, e zyrtarizuar në a dekret presidencial, vazhdon të theksojë parandalimin bërthamor si mjetin e fundit.
Megjithatë, ka dy ndryshime të rëndësishme që paraqesin dy skenarë shtesë.
E para lejon hakmarrjen bërthamore në përgjigje të agresionit në shkallë të gjerë që përfshin forcat konvencionale nëse një sulm i tillë kërcënon vetë ekzistencën e shtetit rus.
Skenari i dytë autorizon përdorimin e armëve bërthamore për të mbrojtur aleatët e saj, me kusht që sulmi ndaj tyre të jetë mbështetur nga shtetet me aftësi bërthamore.
Ndërsa skenari i parë është mjaft i kuptueshëm dhe konvencional, amendamenti i dytë i doktrinës bërthamore të Rusisë është unik dhe hibrid.
Ajo ka potencialin për të riformuar në mënyrë drastike ekuilibrin gjeopolitik të pushtetit.
Amendamenti i dytë ofron një kornizë politike për Rusinë që të ofrojë “services” e saj bërthamore për shtetet jo-bërthamore.
Përfshirja e termit “allies” nga Rusia në një kuptim të gjerë e lejon atë të interpretojë dhe riinterpretojë doktrinën e saj bërthamore në një mënyrë globale.
Moska tani mund të shtojë një komponent bërthamor në ndjekjet e saj gjeopolitike.
Kjo duhet shpjeguar.
Edhe pse shumë media e interpretuan “allies”-n e saj si Bjellorusi, ky është thjesht mendimi i tyre.
Ajo nuk ka asnjë ndikim në doktrinën bërthamore të Rusisë.
Duket se Rusia e la qëllimisht termin “ally” të paqartë.
Duke futur paqartësi bërthamore në aleancat e saj të jashtme, kjo paqartësi ngre pyetje serioze.
Duke e lënë termin “allies” qëllimisht të paqartë, Rusia krijon hapësirë për të shfrytëzuar parandalimin bërthamor si një mjet negocimi gjeopolitik, duke ofruar potencialisht “ garanci bërthamore” për shtetet e tjera ku ka interesa personale.
A mund të ndodhë që pas disa vitesh Rusia mund të përfshijë Sirinë nën ombrellën e saj bërthamore?
Ashtu si Bjellorusia po funksionon si trampolinë e Rusisë në Evropë, prania ushtarake ruse në Siri është trampolina e Moskës në Azinë Perëndimore.
Forcat ruse janë të pranishme në Siri në një rol aktiv dhe nuk do të largohen së shpejti.
Ndërsa është e parakohshme të pretendohet se kjo është pikërisht ajo që do të bëjë Rusia, as ajo nuk mund të përjashtohet.
Duke marrë parasysh se Rusia dhe Irani Islamik janë në procesi i nënshkrimit një marrëveshje bashkëpunimi strategjik, nuk është joreale të supozohet se do të përfshijë edhe fushën bërthamore.
A mund të ndodhë që Rusia do të ndihmojë ose do t’i mundësojë Iranit të bëhet plotësisht bërthamor?
Asnjë nga këto nuk mund të hidhet poshtë si spekulim i pastër, sepse Rusia po riformulon qartë politikën e saj bërthamore.
Zgjerimi i ombrellës bërthamore drejt aleatëve e sjell botën në një territor të paeksploruar.
Doktrina bërthamore e rishikuar e Rusisë përfaqëson një strategji hibride që ndërthur parandalimin tradicional me ambiciet moderne gjeopolitike.
Duke shtrirë mbrojtjen bërthamore tek aleatët—real ose potential—Rusia jo vetëm që forcon ndikimin e saj global, por gjithashtu riformëson normat që rregullojnë armët bërthamore.
Duhet të theksohet gjithashtu se Moska i konsideron rajonet e ish-Bashkimit Sovjetik si të sajat sfera e privilegjuar të ndikimit.
Veprimet e vendosura të Rusisë në Ukrainë, Gjeorgji dhe Azerbajxhani tregoni se Kremlini nuk do të hezitojë ta mbajë atë në këtë mënyrë dhe korniza e tij bërthamore gjeopolitike nuk duhet të hidhet poshtë si trimëri.
Moska mund të zbatojë lehtësisht doktrinën e re bërthamore në Azinë Qendrore.
Ofrimi i mbrojtjes bërthamore për vende si Kazakistani apo Uzbekistani do të forcojë më tej ndikimin e tij në këtë rajon jetik.
Cilido qoftë hapi i saktë që Rusia mund të ndërmarrë në përdorimin e doktrinës bërthamore si pjesë e politikës së saj të jashtme, një gjë është e qartë: regjimet perëndimore nuk kanë më monopol në ristrukturimin e arkitekturës globale të sigurisë./crescent international