Irani dështon me “recetën e ferrit”, si i mbijetoi Izraeli sulmit me 300 dronë, çfarë janë “Kupola e Hekurt” dhe “Arrow 3” që shmangën katastrofën
Ishte pak pas orës 21:44, kur të shtunën u publikua lajmi për një sulm të paprecedentë iranian kundër Izraelit. Duke konfirmuar parashikimet që Shtetet e Bashkuara dhe Izraeli kishin bërë ditët e fundit, hakmarrja masive nga Teherani është materializuar në qindra raketa dhe dronë që synonin të godisnin shtetin hebre. Se nuk ishte një alarm i zakonshëm, u kuptua që kur ishte planifikuar mbyllja e shkollave për dy ditë. Por ishte ngritja e “Wing of Sion”, “Air Force One Izraelit” aq e dëshiruar nga Benjamin Netanyahu, prova se diçka e paprecedentë do të ndodhte natën në Tel Aviv. Dhe ndodhi, duke sjellë me vete frikën e një Lufte të Tretë Botërore. Por Tel Avivi nuk ishte i vetëm sonte në përballjen e sulmeve nga Irani. Mbështetja erdhi para së gjithash nga Shtetet e Bashkuara, të cilat do të konfirmonin rolin e tyre të mundshëm të mëtejshëm në rast të sulmeve të tjera, por pa iu dorëzuar përshkallëzimit.
Aleatët e Izraelit
Mbështetja mbërriti menjëherë nga Shtetet e Bashkuara që me afrimin e USS Dwight Eisenhower. Anija amerikane kishte nisur ngjitjen e saj, duke lundruar në veri, duke kaluar Detin e Kuq drejt Izraelit. Forcat amerikane, megjithatë, këtë natë, kontribuan në rrëzimin e më shumë se 70 dronëve dhe të paktën tre raketave balistike, të kapura nga anije luftarake në Mesdheun lindor. Në përgjigjen ndaj sulmit iranian morën pjesë edhe avionë luftarakë, duke rrëzuar dronët. Një rol udhëheqës luajti edhe Britania e Madhe, e cila vuri në dispozicion luftëtarët RAF Typhoon në operacionin e përbashkët të mbrojtjes. Në lidhje me kontributin e Francës ka ende mister. Mesa duket vendi nuk do të kishte pasur ndonjë rol të përbashkët operacional me SHBA, por do të kishte ndërhyrë thjesht për të mbrojtur bazat e veta ushtarake në zonë. Edhe Jordania kishte shpallur gjendjen e jashtëzakonshme kombëtare për shkak të sulmit iranian ndaj Izraelit.
“Kupola e Hekurt”
Sakaq, aftësitë mbrojtëse izraelite demonstruan edhe një herë efektivitetin e tyre duke rrëzuar 99% të mbi 300 raketave dhe dronëve të lëshuar nga Irani natën e së shtunës. “ Mburoja ” që mbron shtetin hebre bazohet në një përzierje të baterive kundërajrore dhe përdorimin e luftëtarëve të forcave ajrore. Në veçanti, ekzistojnë dy protagonistë të mbrojtjes së Tel Avivit: sistemi Iron Dome dhe Arrow 3. E para, “kupola e hekurt”, hyri në shërbim në vitin 2007 pas luftës së dytë të Libanit dhe ka për detyrë të kapë raketa dhe predha mortajash të lëshuara nga distanca relativisht të afërta. Projektuar fillimisht pa mbështetjen e SHBA-së, që nga viti 2011 është bashkëfinancuar nga Uashingtoni përmes Raytheon Technologies. Sistemi bazohet në treshen e radarit, qendrës së kontrollit, raketës lëshuese. Një nga karakteristikat kryesore të Iron Dome është aftësia e tij për të kursyer goditje . Në fakt, bazuar në trajektoren e objektivave, është në gjendje të dallojë përgjigjen më të përshtatshme. Në fakt, nëse gjuajtja e gjuajtur nga armiku godet një zonë të banuar, ajo do të mbajë të shtënë për të shmangur mbeturinat. “Kupola” përbëhet nga gjithsej rreth dhjetë bateri të lëvizshme, secila e aftë për të mbuluar dhe mbrojtur një sipërfaqe prej përafërsisht 150 kilometra katrorë.
“Arrow 3”
Nga ana tjetër, sistemi Arrow 3 është i fundit që ka hyrë në punë. Ai i përket kategorisë së interceptorëve AWS (Arrow Weapon System). Sipas autoriteteve të Tel Avivit, ai përfaqëson kulmin e sistemeve të mbrojtjes ajrore. Qëllimi i tij është të përgjojë dhe rrëzojë kërcënimet në distanca shumë të larta dhe përbëhet nga dy komponentë: radari dhe raketahedhësi. E para përfaqëson “syrin” e Shigjetës 3 dhe është në gjendje të identifikojë një objektiv deri në 1000 kilometra larg, duke e bërë kështu sistemin efektiv edhe kundër armëve të tilla si raketat balistike. Përgjuesit, nga ana tjetër, mund të godasin një transportues armik të vendosur edhe mbi 100 kilometra lartësi, duke fluturuar me pesë herë shpejtësinë e zërit. Lëshuesit janë të lëvizshëm, kështu që ato mund të vendosen në zona të ndryshme të vendit dhe gjithashtu në platformat detare.