“Blindohen” kufijtë e Evropës, 20 mijë ushtarë në gatishmëri, NATO mobilizohet për luftën me Rusinë, Perëndimi po përgatitet për çdo skenar, ja ku mund të nisë konflikti

Me sa duket, anëtarët kryesorë të elitës së politikës së jashtme perëndimore lexojnë mendjen: Ata pretendojnë se dinë saktësisht se cilat janë qëllimet e presidentit rus Vladimir Putin. Zyrtarët e shquar dhe komentuesit politikë pajtohen gjithnjë e më shumë se ambiciet e tij janë të pakufishme dhe se Ukraina është vetëm objektivi i tij i parë. Zyrtarët perëndimorë nuk janë të sigurt se kur Rusia do të sulmojë NATO-n, por një “kor”, gjithnjë  e më shumë në rritje duket se beson se një luftë më e gjerë është e pashmangshme nëse Moska nuk mposhtet me vendosmëri. Fakti është që asnjë nga këta njerëz nuk e di se çfarë do të bëjë Putini ose Rusia nëse lufta në Ukrainë përfundon me Rusinë në kontrollin e një pjese të territorit të Ukrainës para vitit 2022. Është e mundur që Putini ka ambicie të mëdha dhe do të përpiqet të ndjekë një sukses të kushtueshëm në Ukrainë me një sulm të ri diku tjetër. Por është gjithashtu plotësisht e mundur që ambiciet e tij të mos shtrihen përtej asaj që ka fituar Rusia, me kosto të mëdha, dhe se ai nuk ka nevojë apo dëshirë të luajë më shumë. Askush nuk duhet t’i marrë në vlerë garancitë e Putinit, por as nuk duhet të supozojë automatikisht se gjithçka që ai thotë është një gënjeshtër.

Situata në Kaliningrad

Rreziku është më shumë se një ndjesi nëse shikoni kufirin lindor rus, atë në Balltik të qytetit të Kaliningradit. Pak më në jug, në kufirin midis Polonisë dhe Lituanisë, në korridorin Suwalki rreth 100 km të gjatë dhe, më saktë, në qytetin e Korzeniewo, filloi më shumë se një muaj më parë stërvitja “Dragon 24” , më e madhja e parë ndonjëherë në periudhën e pas-luftës, me më shumë se njëzet mijë burra, ushtarë nga të gjitha vendet e NATO-s. Që nga fillimi, stërvitja “Dragon 24” u projektua për të testuar ndërveprueshmërinë e NATO-s. Stërvitja siguroi trupat nga të gjitha vendet aleate pjesëmarrëse të NATO-s që të kuptojnë më mirë pajisjet e tyre dhe aftësitë e tyre, veten dhe mënyrën se si të punojnë së bashku me anëtarët nga e gjithë bota. Qoftë shiu apo temperaturat e ftohta, asgjë nuk mund t’i pengonte trupat e NATO-s nga arritja e qëllimeve të tyre, pikat e forta të NATO-s u theksuan dhe u përforcuan me lidership ekspertësh dhe një vullnet për të punuar së bashku.

Stërvitjet e NATO-s

Fuori dal Coro, programi i thelluar politik dhe social i Rete4, i organizuar nga Mario Giordano , dërgoi korrespondentin Raffaella Regoli atje për të dokumentuar situatën. Duke hyrë në fushat përreth bazës ushtarake, Regoli është dëshmitar i një dislokimi të madh forcash: “Të fshehura pas bazës së NATO-s, këtu janë lagjet që do të duhet të presin trupa të kombësive të ndryshme, për një stërvitje të madhe ushtarake kolosale. E gjithë kjo, shpjegon gazetari vërteton atë që gazeta gjermane Bild zbuloi, duke iu referuar një dokumenti sekret që flet për përshkallëzimin e tensionit midis NATO-s dhe Rusisë pikërisht atje, në kufirin lindor, jo shumë larg Detit Baltik. Zëvendës shefi i Operacioneve të Shtabit të Komandës së Forcave të Përbashkëta Aleate Brunssum, gjeneralmajor amerikan Randolph Staudenraus, shpjegon arsyen e kësaj zgjedhjeje. “Forcat e NATO-s, përveç frenimit dhe mbrojtjes, mund t’i përgjigjen edhe çdo kërcënimi, kur dhe ku është e nevojshme. në të gjithë territorin aleat, kjo është NATO dhe së bashku jemi më të fortë”, tha ai.

“Detyrat” e Perëndimit

“Çantat e shpinës mbi supe dhe armët e ngarkuara, ushtarët enden nëpër kampin e NATO-s dhe përgjatë lumit Vistula, edhe me ndërhyrjen e mjeteve ajrore, për çfarë vërtet duhet të konsiderohet vetëm një stërvitje?”, shkruajnë mediat italiane, të cilat aludojnë se ky është është paraalarmi i një përshkallëzimi të dhunës që mund të çojë në një luftë e cila, në rastin më ekstrem, do të shndërrohej në një konflikt bërthamor. “Rreziku është aty dhe mund të shihet qartë”, shkruan “Libero Qutidiano”, duke shtuat se Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj në NATO duhet të pranojnë shqetësimet legjitime të sigurisë nga Rusia dhe të marrin në konsideratë se çfarë mund të bëjnë për t’i zbutur ato, edhe pse një përpjekje e tillë do të ishte e diskutueshme dhe e vështirë.